کارگران و سندیکا
با سپری شدن چهار ماه از انتخابات ریاست جمهوری و آغاز به کار رسمی دولت یازدهم، همچنان زندگی کارگران و زحمتکشان میهنمان، برخلاف وعدههای داده شده از طرف آقای حسن روحانی مبنی بر بهبودی وضع معیشتی، با سختی و مصأئب بیشماری همراه است.
بحث چگونگی دفاع از منافع صنفی به بهترین شکل ممکن و استفاده از امکانات و روزنههای موجود در میهن که کمترین زیان را به جنبش کارگری و منافع آن وارد نماید در میان کارگران و فعالین کارگری به صورت جدی مطرح است.
در چنین شرایطی فعالین مورد اعتماد کارگران از شگردها و فّن و فنون کارافرینان (کلان سرمایهدارن) و نظریه پردازان آنها به خوبی آگاه هستند و دقیقا به همین منظور برای مقابله با این هجوم و دفاع از منافع خود، در راستای تشکیل سندیکاهای مستقل، تلاش قابل تحسینی از خود نشان داده و میدهند.
از این منظر میتوان گفت که سندیکاهای مستقل که با حق عضویت و تلاش اعضا آن، و نه با خواست و مداخله دولت و استخدام افراد به عنوان کارمند دولت، ایجاد میشود، مکانی است برای گردهمایی کارگران به منظور تبادل نظر، کاندید شدن به عنوان نماینده و انتخاب کردن نمایندگان واقعی کارگران، ارائه راهنمائی و دادن مشورت به کارگران در زمینه عقد قرار داد با کار فرما، تجدید و تنظیم قراردادهای دسته جمعی، مانند افزایش حقوق متناسب با تورم، کنترل فیش حقوقی کارگران به هنگام اختلاف با کارفرما و دفاع از کارگران و نمایندگان آنها در مقابل شکایت کارفرما با حق انتخاب وکیل قانونی و مورد نظر سندیکا.
داشتن استقلال عمل سندیکاها، ضامن ایفای یک نقش مترقی و فعالیت سندیکایی در راستای دفاع از منافع کارگران و زحمتکشان و ارتقا بخشیدن سطح کیفی زندگی آنان است. استقلال سندیکا و حفاظت از این استقلال عمل یک عامل بسیار مهم در مسیر حرکت آزادانۀ طبقاتی و هدفمند سندیکاها محسوب میشود. با توجه به این عامل مهم، یعنی استقلال عمل سندیکاها است که کارگران و زحمتکشان از نمایندگان واقعی خود خواهان دفاع از دستاوردهای طبقه کارگر (مانند سازمان تامین اجتماعی ) و طرح مطالبات بر حق خود، (به جای چانهزنی و معامله با کلان سرمایهداران و نمایندگان آنها بر سر منافع زحمتکشان) است.
با انتشار گزارش از فساد مالی در سازمان تامین اجتماعی توسط سعید مرتضوی و تیم همراهش و دستبرد به حقوق کارگران در دیگر عرصهها انتظار میرود که کارگران و زحمتکشان جای واقعی خود را در درون سندیکاهای مسقل و غیر وابسته به دولت با صفوف منسجم مستحکمتر کنند.
هر چه به تعداد اعضا سندیکاهای مستقل افزوده شود، به همان میزان میتوان به مطالبات بر حق بیشتری دست یافت.
نکته دیگری که دارای حائز اهمیت است، مطالعه و استفاده از تجارب مبارزاتی فعالین کارگری نسل گذشته میهنمان و کارگران جهان است. یکی از این تجارب مقابله با سیاستهای تفرقه افکنانه در میان کارگران و گفتوگوی روشنگرانه با زحمتکشان برای شناخت بیشتر آنها از تشکلهای دولت ساخته که در ظاهر از منافع کارگران دفاع میکنند است.
عضویت و فعالیت در سندیکاهای مستقل و استقلال عمل آنها در راستای دفاع از منافع زحمتکشان با تمام دشواریهایش در میهن ما با سرنوشت و آینده فرزندان و خانواده آنها رابطهای تنگا تنگ دارد. در رشد و انسجام و تقویت سندیکاهای مستقل کوشا باشیم .