نام های نا زدودنی

جنبش سندیکایی و چهره های آن

اتحاد کارگر بولتن کمیته روابط سندیکایی ایران کوشیده است با معرفی و شناساندن مبارزان جنبش سندیکایی زحمتکشان به نسل جوان کارگران کشور، به سهم خود گامی از این طریق برای رشد آگاهی طبقاتی و آشنایی فعالین جوان سندیکایی با سنت‌های انقلابی و اصیل به پیش بردارد. در ادامه معرفی نام‌های نا زدودنی جنبش سندیکایی کارگران ایران، اینک به معرفی یکی از پیش کسوتان ارجمند این جنبش، مبارز قهرمان جنبش کارگری، علی شناسایی می‌پردازیم.

علی شناسایی؛ از پیش کسوتان جنبش کارگری ایران

علی شناسایی نه تنها از مبارزان پیش کسوت جنبش کارگری میهن ما به شمار می آید، بلکه از چهره‌های شاخص و نیز قهرمانان آگاه، فداکار و فروتن طبقه کارگر ایران قلمداد می شود. او متعلق به نسل پُر افتخار سندیکالیست ها و مبارزان جنبش کارگری است که در صف‌های شورای متحده مرکزی کارگران و زحمتکشان ایران در دهه‌های بیست و سی خورشیدی پرورش یافت، بالید و به یک رزمنده آگاه طبقه کارگر در تمامی عرصه‌های جنبش کارگری فرارویید. به حق می‌توان او را از چهره‌های درخشان جنبش که سرانجام نیز جان خود را در زندان‌های جمهوری اسلامی بر سر ایمان و آرمان نهاد، نام برد. علی شناسایی در سال ۱۲۹۲ بدنیا آمد و وقتی خیلی جوان بود به عنوان کارگر در کارخانه‌های دخانیات کار می کرد. او از زمره کسانی بود که در تشکل صنفی ـ سندیکایی این مجتمع بزرگ صنعتی زمان خود، نقش درجه اوّل ایفا کرد. وی به همراه کارگرانی چون تقی باقری از نخستین فعالین سندیکایی کارگران دخانیات بود. در پرتو فعالیت‌های خستگی نا پذیر او و یارانش سندیکای دخانیات در تامین و تضمین حقوق کارگران پیروزی‌های بزرگ به دست آورد. بعلاوه سندیکای کارگران دخانیات همچون دیگر سندیکاهای کارگری اصیل و رزمنده نقش بی بدیل در جنبش ملی کردن صنعت نفت و مقابله با دیکتاتوری و استعمار ایفا کردند. علی شناسایی با تجربیات پُر ارزش که در عرصه مبارزه کسب کرده بود، بعنوان یکی از فعالین مجرب سندیکایی (عضو شورای متحده مرکزی) نه تنها در سازماندهی سندیکایی کارگران دخانیات پیگیرانه کوشش می کرد، بلکه برای مدتی پس از کودتای ننگین انگلیسی ـ آمریکایی ۲۸ مرداد، در شرایط بسیار دشوار به سازماندهی سندیکاهای کارگری آذربایجان مشغول بود. علی شناسایی در سازماندهی بسیاری از اعتصابات موفق انتهای دهه ۲۰ و ابتدای دهه سی خورشیدی نقش ماندگار و پُر اهمیتی داشت. از این رو مورد پیگرد و تعقیب رژیم منفور سلطنتی بود. وی به همراه گروهی از فعالین و رهبران جنبش سندیکایی زحمتکشان ایران در اسفند ماه سال ۱۳۳۱ خورشیدی به نمایندگی از سوی سندیکاهای کارگری کشور به منظور شرکت در همایش فدراسیون جهانی سندیکاهای کارگری و جشنواره‌های مرتبط با آن به خارج کشور رفت، اما هنگام بازگشت با تنی چند از همرزمان و یاران خود در بیروت پایتخت لبنان دستگیر و به ایران تحویل داده شد. او در دادگاه نظامی رژیم کودتایی شاه به ۵ سال زندان محکوم شد که ۲ سال از این دوران را در زندان تبریز سپری کرد. او در زندان چهره‌ای مقاوم از خود نشان داد و به همین علت ‍۱ سال بر دوران محکومیت او افزوده و به زندان برازجان که تبعید گاه زندانیان سیاسی بود، فرستاده گردید.

پس از رهایی از زندان به اشکال مختلف به مبارزه خود ادامه داد و فعالیت سندیکایی را پی‌گرفت و دنبال کرد. خانه او پناهگاه چهره‌های درخشان جنبش کارگری بود. از جمله زنده یاد علی امید تا پایان عمر در خانه او و تحت مراقبت او و همسر مبارزش (مینا شناسایی) قرار داشت.

کانون گرم و پر محبت خانه این دو مبارز فداکار علی و مینا شناسایی میعادگاه گروهی از آگاه‌ترین، شریف‌ترین و استوارترین فعالین جنبش کارگری میهن ما طی آن سال‌ها محسوب می شد.

با پیروزی انقلاب که شناسایی و شناسایی‌ها و طبقه آنها، طبقه کارگر ایران در آن نقش و سهم بسزایی داشت، دور نوینی از مبارزه علی شناسایی این مبارز فداکار آغاز شد. تمام نیرو، امکانات و زندگی او و خانواده‌اش در خدمت جنبش کارگری قرار گرفت. او به نسل جوان تجربیات مبارزه از جمله تجربه پُر ارزش فعالیت سندیکایی را انتقال می داد. علاوه بر این، این کارگر قهرمان و آگاه در کنار فعالیت‌های سیاسی و سندیکایی، کودکان رنجدیده میهن را فراموش نکرده و با صرف زمان به ترجمه کتاب برای کودکان می پرداخت. چند ترجمه با ارزش برای کودکان از او به یادگار باقی مانده است. او چهره‌ای بسیار مردمی داشت و سخت فروتن و بی‌ادعا بود. سرانجام در ۱۷ بهمن ۱۳۶۱ توسط جمهوری اسلامی به دلیل اعتقاد به منافع کارگران و مبارزه در راه سعادت مردم ایران دستگیر شد. پس از ماه‌ها شکنجه‌های ضد انسانی در آبان ماه سال ۱۳۶۳ بر اثر شکنجه‌های وارده در زندان به شهادت رسید.

ارتجاع کارگر ستیز با کشتن مبارزان دلیر و پیش کسوت چون علی شناسایی انتقام خود را از جنبش کارگری و سندیکایی ایران گرفت. اما نام، یاد و راه علی شناسایی و قهرمانانی چون او از خاطره و حافظه تاریخی زحمتکشان و سندیکالیست‌های میهن ما زدوده نخواهد شد!