سخنرانی دبیرکل فدراسیون جهانی سندیکاهای کارگری در جلسه دفتر منطقه آسیایی-اقیانوسیه
متن سخنرانی مقدماتی جورج ماویرکوس در گردهمایی حوزه آسیا – اقیانوسیه در شهر بندری دیکسون، مالزی در روزهای ۲۵-۲۶ اکتبر ۲۰۱۳
رفقا و دوستان گرامی،
من از طرف هیئت رئیسه و نیز۸۶ میلیون عضو فدراسیون که در اتحادیههای طبقاتی خود متشکل در ۱۲۰ کشور جهان شدهاند به شما درود میفرستم.
این برای من افتخار بزرگی است که در اینجا و دراین سمینار حوزه آسیا - اقیانوسیه و با مهمان نوازی گرم (اتحادیۀ زحمتکشان مالزی NUBE) در مالزی شرکت نمایم. میخواهم تاکید کنم که تشکیل این جلسه و نیز دیگر دیدارهای نوبتی و دورهای، قدمهای بزرگی رو به جلو برای WFTU میباشد. تشکیل این جلسات اهمیت اقدامهای اصولی فدراسیون در سالهای گذشته را نشان میدهد. و نیز نشانگر توانایی و پتانسیل عظیم فدراسیون و جنبش سندیکاهای طبقاتی را دارد: چنانچه اگر آنان با داشتن یک استراتژی معین و تاکتیکهای مشخص و حساب شده کار کنند. این جلسات اثبات میکند که WFTU در جنبش امروزین حضور داشته و برنامه عملی برای مشکلات امروزین زحمتکشان در همه قارهها را دارد.
و سرانجام، نشان میدهد که ما در مسیر درست بودهایم ودرهمان مسیر تلاشهایمان را باید گسترش دهیم. ما حتما باید به مشکلات غلبه نماییم،، نقاط ضعف را برطرف و مسایل را حل کنیم. ما بایستی کار مشترک را گسترش دهیم، مشترکا سطح درخواستها را- بر اساس واقعیاتی که در روبرومان هست- ، و با توجه به حملات ضد کارگری دولتها و شرکتهای چند ملیتی برای نسل آینده طبقه زحمتکش، افزایش دهیم.
ما در اینجا برای بحث و بررسی مسائل و مشکلات مهم زحمتکشان منطقه آسیایی و اقیانوسیه جمع شدهایم، و چگونگی گسترش این مشکلات و نیز چگونگی رفع موانع بهبود شرایط زیستی کارگران و همه مردم میشود. ایجاد زندگی زحمتکشان با کیفیتی که مطابق با میزان تولید و سطح تکنیکی زمان ما باشد. رهبری WFTU نیاز دارد که واقعیات را از زبان شما بشنود و از شما یاد بگیرد، تجربیات شما، تصوری را که شما در تماس با اعضای خود میگیرید را بداند. هرچقدر بیشتر بدانیم بهتر میتوانیم موضعگیری درست و عمل نماییم.
شما قطعا از اوضاع آسیا کاملا آگاه هستید. تصویر عمومی، شرایط سخت زندگی مردم زحمتکش را نشان میدهد.
بر همگان آشکار است که اکثریت زحمتکشان بهزحمت توان تامین حداقل نیازهای خود را دارند. میلیونها زحمتکش با روزی کمتر از ۲ دلار زندگی میکنند. ما شاهد حقوق ماهیانه ۳۰ دلار در صنایع پوشاک در بنگلادش هستیم. متوسط حقوق کارگران در آسیا بین ۶۰ تا ۱۰۰ دلار میباشد. ما آن را بردهداری مدرن مینامیم. چنانچه حقوق شما نیازهای اولیه زندگیتان را برآورد نکند جز بردهداری مدرن چه میتواند باشد. در بعضی از کشورها مانند نپال کارگر همیشه مقروض داریم. پدیده بردهداری قدیم هنوز وجود دارد. ما همین الان بایستی خواستار دستمزد مناسب باشیم.
قیمتها هر لحظه افزایش مییابد و قیمت مایحتاج اولیه بسیار گران میباشد. هم اکنون برنج دیگر در هند یک مواد غذایی لوکس شده است. قیمت پیاز و سیب زمینی و دیگر اقلام ضروری به طور مداوم در حال افزایش میباشد.
مشکلات پیچیده و وخیمی برای زحمتکشان وجود دارد: مانند کودکان کار و اجحافات علیه زن همچنان با درصد بسیار بالایی کماکان وجود دارد. اصولا آمار کودکان کار در این شرایط بحران جهانی سرمایهداری و سطح بالای بیکاری بایستی کاهش را نشان دهد ولی بطور بیسابقهای افزایش یافته است.
در اغلب کشورهای آسیایی، تامین اجتماعی و بیمه درمانی جزو حقوق زحمتکشان و کارگران نیست. وقتیکه کارگری مریض یا آسیب میبیند با یک سری مشکلات وسختیهایی در بدست آوردن بهبودی و ادامه حیات روبرو میشود. آنان با سودآوریهای کلان شرکتهای چند ملیتی که بر ضد سلامتی عمومی مردم هستند روبرو هستند.
ما بایستی خواستار تامین اجتماعی برای عموم باشیم.
با همکاری دولتها و زیر نظر انحصارات بینالمللی، شرکتها و کارخانجات کارگران را در محیطهای کاری عاری از ایمنی در محیط کار جانشان را به خطر میاندازند.
ساختمانی که در مجموعه تجاری- صنعتی رعنا در بنگلادش ریزش کرد جان ۱۱۲۹ کارگر را گرفت استثنا نیست. این ترس روزانه برای اغلب کارگران در بنگلادش ، پاکستان و در اغلب کشورهای آسیایی وجود دارد.
ما بایستی خواستار تامین ایمنی در برابر زلزلهها باشیم.
سطح نازل کیفیت زندگی کارگران، سطح نازل ساختمانی و عمدا پایین بودن تامین اجتماعی اغلب مردم در خانههای غیر ایمن زندگی میکنند. فاجعههایی که با جاری شدن سیل و بروز زلزله مشاهده میشود دیگر سناریوهای تکراری در زندگی زحمتکشان شده است.
با اتخاذ تدابیر موثری میشد از تعداد عظیم قربانیان و بیخانمانها در پاکستان، هندوستان و فیلیپین جلوگیری نمود.
میلیونها کارگر مهاجر با پشت سر گذاشتن خانواده خود و برای یافتن زندگی بهتر به قطر، عربستان و اروپا میروند ولی با شرایط سخت و استثمار بیش ازحد روبرو شده ومورد آزارو اذیت قرار میگیرند. زمانیکه زحمتکشان در هر جا تصمیم به متشکل شدن، مقاومت و اعتراض بگیرند با زور و قلدری کارفرما و مسئولین مواجه میشوند. محدودیت ایجاد تشکلهای سندیکایی وجود دارد. سندیکالیستهای مبارز با تحدید، اخراج، زندان و ترور روبرو میشوند. همانند سندیکای NUBE، رهبری کارگران معدن زغال سنگ در هند – رفیق رامندرا کمار رهبر AITUC و عضو شورای رهبری فدراسیون- و سایر فعالین کارگری . دلیل بکارگیری این تحدیدات و آزار فعالین کارگری برای جلوگیری از گسترش این اعتراضات و عمیق شدن و طبقاتی شدن این اعتراضات میباشد.
ما بایستی برای آزادیها و تشکیل سندیکاها پافشاری کنیم. اینان واقعیاتی سخت و انکار ناپذیر در محیط های کارگری آسیا و اقیانوسیه میباشد.
آنچه مورد اشاره قرار گرفت واقعیاتی برای تمامی کارگران جهان و نیز واقعیاتی تلخ برای اکثریت تودههای مردم که توسط اقلیت محدودی که برای منافع خود تلاش میکنند، استثمار میشوند.
شرکتهای چند ملیتی با انتقال بخشی از خط تولید کارخانجات خود به کشورهای آسیایی- بخصوص در این شرایط بحران سرمایهداری- در پی یافتن کارگر ارزان قیمت و بدون داشتن هیچ نوع حق و حقوقی میباشند. در ضمن ثروتمندان محلی که به جرگه میلیاردرهای جهانی پیوستهاند نیز کم نیستند. صاحبان غول فولاد- کمپانی آرسلر- فلز، صنایع Reliance، صنایع داروسازی Sun ، Wipro و بسیاری دیگر را میتوان نام برد. ۱۹/۵ میلیارد دلار سود برای بنگلادش، ۱۶ میلیارد برای ویتنام، ۵/۳ میلیارد برای کامبوج که از حاصل دسترنج ۴ میلیون کارگر در بنگلادش ، ۱/۵ میلیون در ویتنام و ۶۱۵۰۰۰ در کامبوج که در این صنایع مشغول هستند حاصل شده است.
برای WFTU آشکار است که مبارزه کارگران برای منافع خود و زندگی بهتر واقعیتی انکار ناپذیر و ضروری است. از دید فدراسیون یک زندگی مطلوب برای زحمتکشان داری ویژگیهای: داشتن تغذیه مناسب و سالم و با کیفیت، آب آشامیدنی بهداشتی و مناسب و همگانی، آموزش و بهداشت مجانی و همگانی، تامین اجتماعی مجانی و عمومی، مسکن با کیفیت و ارزان همگانی، میباشد.
برای این خواستها ما مبارزه میکنیم و خواستار تشکیل اتحادیههای طبقاتی در سراسر جهان هستیم. این همان چیزی است که ما در روز اعتراض جهانی در سوم اکتبر ۲۰۱۳ با موفقیت انجام دادیم. هزاران کارگر در خیابانها حضور یافتند و با تشکیل جلسات در مورد این خواستها بحث و تبادل نظر کردند.
اعضا فدراسیون در منطقه، مبارزات عظیمی را سازماندهی نمودند و این تلاشها برای مبارزات بعدی جای پای مناسبی را باز کردند. مثال بزرگش برگزاری یک اعتصاب دو روزه که در ماه فوریه در هند انجام گرفت که ۱۰۰ میلیون کارگر در آن شرکت نمودند. مشابه این اعتراضات و راهپیماییها در مالزی، سری لانکا، اندونزی، پاکستان و بنگلادش و جاهای دیگر سازماندهی گردید. یک اعتراض و راهپیمایی بزرگی برای ۱۲ دسامبر ۲۰۱۳ در هند تدارک دیده شده است.
WFTU با همکاری اعضا، دوستان و نیز دفتر منطقهای خود در هندوستان به ریاست رفیق اچ- ماهادون قدمهای مهمی در این رابطه را برداشتهاند.
در هر حال برنامه عملی طرح شده سال گذشته که در جلسه آسیایی و اقیانوسیه اتحاذ شده بود نتوانست به تمام خواستهای خود برسد. و این امر سبب شد که ما پشتیبانی خود را از نیازها و خواستهای اتحادیههای طبقاتی واعضای خود گسترش دهیم.
ما اعتقاد داریم که اقدامات همآهنگ خود در سطح منطقه را باید تشدید کرد و در جهت بهبود عملکرد دفتر منطقهای خود در دهلی تلاش نماییم.
ایجاد دفاتر محلی در افریقا و امریکای لاتین تجربه بسیار خوبی بود و نشان داد که این کار نتایج خوبی در سطح منطقهای ایجاد مینماید، باعث تسریع ارتباطات با دفاتر مرکزی شده و به سازماندهی و همآهنگی در خواستها و اهداف و برنامه عملی در مجموعه کاری WFTU یاری میرساند.
پا پیش بگذارید و پیشنهادات خود را در مورد نحوه فعال کردن دفاتر محلی ارایه دهید. در نظر بگیرید که کدام کشور و کدام سندیکا امکانات عملی برای ایجاد دفاتر محلی را دارد؟
هم اکنون ما در جریان تدارک کنفرانس جهانی زنان کارگر هستیم. ما به کمک و تدارکات از طرف شما برای این اقدام مهم و تاریخی جنبش سندیکاهای طبقاتی نیاز داریم؛ تا بتوانیم یک کنفرانس موفقی را برگزار نموده و کمیته زنان فدارسیون را که در این بخش فعالیت خواهد نمود انتخاب کنیم. سئوال اینجاست که کدام کشور میزبان این کنفرانس خواهد بود؟
آموزش سندیکایی WFTU بر اساس تصمیمات شورای رهبری فدراسیون بهبود یافته است. ما اعتقاد داریم که میتوانیم و باید که با همراهی با سایر اعضا، سمینارهایی را در تمام منطقه آسیا- اقیانوسیه ترتیب دهیم. این سمینارها باید در رابطه با موضوعاتی که موجب نگرانی زحمتکشان و اعضای فدارسیون بوده و نیز به وظایف انترناسیونالی آنان نیز مانند آموزش زبان و ارتباطات الکترونیکی کمک نماید.
پیشنهادات خود را برای سمینارها و آموزشهای سندیکایی مطرح کنید. در خلال این دیدارها لازم است که ما نحوه بهبود کار در بخشها را بررسی نماییم؛ چطور میتوانیم سازمانهای بخشهای خود را تقویت نماییم تا بتوانند سازمان طبقاتی خود را داشته باشند و یا بتوانند در بین زحمتکشان صنف خود حضور و برای رفع مسایل و مشکلات برنامه عملی داشته باشند. ما در منطقه آسیا- اقیانوسیه نیاز به رهبری سندیکایی هندوستان را داریم ( TUI’s). این مسئولیت را چه کسی خواهد گرفت؟ همزمان ما نباید شرایط مالی فدارسیون را فراموش کنیم. ما به حق عضویتها و حمایتهای مالی شما نیاز داریم.
بار دیگر اجازه میخواهم که از NUBE برای مهمانداریشان از این کنفرانس تشکر کنم. همچنین، بایت حمایت مادی و معنوی از WFTU تشکر میکنم. پرچمها، پیراهنها و کلاههایی که برای فدراسیون آماده نمودهاند کمک بسیار بزرگی است.
رفقا،
طی امروز وفردا روی همه این موضوعات ما بحث خواهیم کرد و تصمیم مشترک و دموکراتیکی را طبق روال همیشگی اتخاذ خواهیم نمود. ما آماده هستیم که نظرات، انتقادات و طرحهایتان را بشنویم.
این تنها راه تقویت خانواده بزرگ خود یعنی WFTU میباشد. این تنها راه تقویت وظیفه انترناسیونالیستی جنبش سندیکاها و تنها راه انجام وظیفه در قبال اعضای خود بوده که نیاز به جنبش سندیکایی طبقاتی قوی دارند. این امر تلاشهای ضد کارگری را خنثی خواهد نمود و راه را برای رشد نیروی کار باز و تا مرحله حذف استثمار انسان از انسان در جامعه وحشی سرمایهداری پیش خواهد برد.
متشکرم