کارگران آلمان و مبارزه برای تامین امنیت شغلی
تضمین
کار مناسب هدف پیش رو است
سطح دستمزد یا درآمد، پیشرفت و ترقی در زمینه تخصص و کار،
تضمین امنیت شغلی و امید به آینده کار و زندگی، نمونههایی هستند که
اغلب در نظر سنجیها از طرف کارگران و زحمتکشان، به عنوان عوامل تأثیر گذار بر روی
سلامتی جسمی و روحی آنها بدان اشاره میگردد.
در کشور آلمان از هر چهار نفر یک نفر نگران از دست دادن
کار و یا اخراج از محل کار خود است. تعدادی از این زحمتکشان، به دلیل اینکه
باید از پدر یا مادر و یا فرزندان بیمار خود پرستاری و مراقبت به عمل
بیاورند و همزمان برای تامین معاش خود و خانواده به فعالیت کاری نیز مشغول باشند،
آشکارا تحت فشارهای روحی و جسمی مضأعف قرار دارند. این مبارزهای است که هر روز این زحمتکشان با
آن درگیر هستند؛ و در چنین شرایطی این موضوع برای زحمتکشان کاملاً واضح و روشن است
که نیاز به برقراری تعادل و توازن ما بین فعالیت کاری و صرف وقت کافی برای
خانواده از اهمیت و ضرورت خاصی برخوردار است. واقعیت امر این است که برای دستیابی
به این منظور، ایجاد و توسعه محیط کار مناسب و سالم از موضوعات مهم جامعه آلمان است.
از دیدگاه زحمتکشان، یکی از چالشهای بزرگ در راه رسیدن به
این تعادل و ایجاد کار مناسب در محیطهای کار، تنظیم و تحمیل قراردادهای موقت کار
است. بیش از ۱/۳ این زحمتکشان شرایط موجود در محیط کارشان را به عنوان فضایی
نامناسب که بر روی جسم و روح آنها بیش از اندازه فشار وارد میآورد توصیف میکنند؛
و نیمی دیگر از آنها که به کارهای سخت و طاقت فرسا مشغولند از وضعیت قراردادهای
کاریشان بسیار ناراضی هستند و معتقدند: ادامه این وضع در دراز مدت به ناتوانی و یا
از کار افتادگی زودرس منجر خواهد شد.
در رابطه با تأثیر گذاری کار خوب و مناسب در کاهش انواع
بیماریها، فهرست اعلام شده از طرف د گ ب (یکی از بزرگترین اتحادیههای
سراسری آلمان)،
تائید
کننده مطالب یاد شده است. بنابر آمار ارائه شده از طرف د گ ب، با وجود بیمار
بودن، ۷۸% شاغلین زن و مرد، در دوازده ماه اخیر حداقل یکبار، و ۵۰% این شاغلین بیشتر از
یکبار، به سر کار خود رفتهاند؛ و افزون بر ۱/۳ آنها بر خلاف نظر
پزشک در رابطه با معا لجه خود رفتار کردهاند؛ یعنی از استراحت کردن پرهیز کرده و
با حال نامساعد بر سر کار خود حاضر شدهاند. در همین آمار ذکر شده است که ۱/۴ کارگران فقط یکبار و
شاید بیشتر از یکبار از مرخصی پزشکی برای بهبودی و سلامتی خود استفاده کردهاند.
در مجموع میتوان چنین نتیجه گرفت که هر چقدر نگرانی زحمتکشان
از اخراج و یا از دست دادن کارشان از طرفی تشدید شود، و همزمان از طرف دیگر شرایط
و مقررات کاری سختتر و نامناسبتر گردد، به همان میزان نیز بر تعداد زحمتکشانی که
با انواع ناراحتیها به سر کار خواهند رفت افزوده خواهد شد.
متاسفانه در این مقطع زمانی به جای اینکه کار و مجموعه شرایط و
مقرارت کار مایه شادی و نشاط گردد، بر عکس دائماً باعث بوجود آوردن بیماریهای
گوناگون میشود.
تقریبا ۱/۴ شاغلین بین ۵۵-۶۴
ساله
مایلند به علت سختی و طاقت فرسا بودن کار و همچنین به خاطر ناراحتیهای مختلف و
برای حفظ سلامتی خود، زودتر از تاریخ بازنشستگی رسمی، بازنشسته شوند.
اغلب این زحمتکشان، کارگران ساختمانی و نقاش هستند؛ البته باید این نکته را هم
اضافه کرد که درخواست بازنشتگی زودتر از موعد مقرر تعدادی از پرسنل خدمات پزشکی که
در بیمارستانها و یا خانه سالمندان و همچنین افرادی که در رشتههای مختلف
تعلیم و تربیتی مشغول به کار هستند، رو به افزایش است.
در قسمت پایانی این آمار هم نیز اشارهای به افرادی میشود که
از تخصص و آموزش کمتری برخوردار هستند و عمدتاً باید کارهای سخت و طاقت
فرسا را انجام دهند؛ و با توجه به اوضاع کنونی هیچ گونه چشمانداز روشنی را
نمیتوان برای آنها تصور کرد و این زحمتکشان باید با این شرایط تا بازنشستگی
کار کنند.
پایان مطلب
بر گرفته از سایت Ver.di