جنبش کارگری و سندیکایی زحمتکشان میهن ما در ادوار مختلف
تاریخی، چهرههای درخشان و رهبران و فعالین بزرگ و فداکاری را در دامن خود
پرورانده است. یکی از این مبارزان نستوه و پُر افتخار، فرزند شایسته تودههای
محروم، مبارز و انقلابی برجسته، کارگر و سندیکالیست قهرمان هدایت اللّه معلم است.
اتحاد کارگر بولتن ماهیانه کمیته روابط سندیکایی ایران بسی مفتخر است که در رشته
مقالههای خود برای شناساندن فعالین و پیش کسوتان جنبش کارگری اینک به معرفی یکی
از قهرمانان سترگ طبقه کارگر، هدایت الله معلم می پردازد.
هدایت الله
معلم، قهرمان تسلیم ناپذیر طبقه کارگر ایران!
در میان رهبران و پیش کسوتان جنبش کارگری ـ سندیکایی میهن
ما هدایت الله معلم چهرهای پُر آوازه و شناخته شدهای به شمار میآید. او هنوز
نوجوانی بیش نبود که برای کار در راه آهن از زادگاه خود، روستای نیار اردبیل عازم
مازندران شد. کار دشوار در مناطق کوهستانی این نوجوان حساس را با ستم و استثمار
آشنا ساخت. پس از مدتی به زادگاه خود باز گشت؛ فقر گسترده در این مناطق بار دیگر
او را راهی کار، اینبار در تهران کرد.
ابتدا بصورت کارگر ساختمانی به کار مشغول شد و در همان حال با ارادهای قوی عصرها
پس از ساعتها کارِ توان فرسا در دوره شبانه اکابر درس خواند و دوره شش ساله را با
موفقیت به پایان برد. در جستجوی شغل جدید ابتدا در تأسیسات راه آهن و سپس در انبار
نفت به عنوان کارگر مشغول به کار شد؛ در همین سالها جنبش سندیکایی زحمتکشان دوران
اوج خود را میگذراند. این جوان کارگر که روح و جان او در آتش مبارزه با ستمکاران
می سوخت، در جلسات سندیکایی کارگران شرکت میجست و به سخنرانیها و آموزشهای
سندیکایی گوش فرا میداد. در همین دوران زندگی وارد حزب طبقه کارگر ـ حزب توده
ایران شد. معرف او به حزب رضا روستا از پایه گذاران و رهبر شورای متحده مرکزی
کارگران و زحمتکشان ایران بود. چندین بار به دلیل فعالیتهای سیاسی خود پیش از
کودتای ننگین 28 مرداد بازداشت و زندانی شد. مدت این بازداشتها طولانی نبود.
سرانجام بعد از کودتای ننگین 28 مرداد در ارتباط با کمیته دهقانی ورامین دستگیر و
تا سال 1335 در زندان بود. پس از آزادی به عنوان کارگر در کارخانه پارس و آمریکا
استخدام و به کار اشتغال یافت. در این سالها از فعالین اصلی سندیکای فلزکار و
مکانیک محسوب می شد و تجربه فعالیت سیاسی و سندیکایی خود را به جوانان انتقال میداد.
در سال 1346 باز هم توسط ساواک دستگیر و
بمدت 8 ماه در زندان قزل قلعه بود و بعد به زندان قصر انتقال یافت. در سال 1349 از
زندان آزاد شد و به مبارزه ادامه داد. از هیچ کوششی در راه افشای رژیم سلطنتی و
ارباب آمریکایی آن کوتاهی نمیکرد. همراه گروهی از یاران خود هستهای فعال را
تشکیل داد. در سال 1354 این هسته انقلابی کشف و او به کمیته مشترک ضد خرابکاری
انتقال یافت و مورد شکنجههای سخت قرار گرفت. در پاسخ به بازجوی ساواک که خطاب به
او گفته بود: "بازهم که آمدی اینجا"، با لحنی آرام و مطمئن گفته بود: "ولی
این بار زودتر آزاد خواهم شد"! رژیم ضد کارگری شاه خائن این کارگر قهرمان را
به حبس ابد محکوم کرد. امّا انقلاب شکوهمند مردم ایران درهای زندانها را گشود.
این کارگر و سندیکالیست آزاد شد و این رژیم سلطنتی بود که تا ابد به زباله دان
تاریخ فرستاده شد. در آبان 1357 به دست توانای مردم از زندان آزاد گردید. بلافاصله
فعالیتهای سیاسی و سندیکایی را آغاز کرد. به سبب شایستگیهای سیاسی، اخلاقی و
وفاداری بیخدشه به آرمان زحمتکشان به عضویت کمیته مرکزی حزب توده ایران، حزب طبقه
کارگر ایران، انتخاب شد. او در این سالها بطور همه جانبه به سندیکاهای کارگری
یاری می رساند و در فعالیت سندیکایی نقش موثر داشت. او در بازسازی مجدد سندیکای
فلزکار مکانیک و تأسیس شرکت تعاونی آن نقش مهمی داشت و در عین حال به دلیل سابقه،
اعتماد کارگران و آشنایی با موازین فعالیت سندیکایی از زمره مسئولان انجمن همبستگی
سندیکاها و شوراهای کارگران و زحمتکشان تهران و توابع بود. در راه فعالیت مؤثر
سندیکایی و ارتقاء نقش تشکلهای مستقل بین سالهای 1357 تا 1361 تلاش خستگی ناپذیر
او در کنار سندیکالیستهایی چون حسن جلالی، عزت زارع و دیگران فراموش نشدنی است.
او نمونهای از یک انقلابی خستگی ناپذیر، فروتن و تسلیم ناپذیر جنبش کارگری میهن
ماست. سرانجام جمهوری اسلامی در ادامه سیاست ضد کارگری رژیم سلطنتی یورش به جنبش
کارگری را تدارک دید. هدایت معلم صبح 6 اردیبهشت ماه 62 دستگیر و روانه شکنجه گاه
توحید ـ کمیته مشترک سابق، شد. واپسگرایان این فرزند دلاور طبقه کارگر را به شدت
شکنجه کردند. او بمدت یکسال زیر چشم بند قرار داشت. هرگز تسلیم دشمنان مردم ایران
یعنی گزمگان رژیم ولایت فقیه نشد. در زندان از مقاوم ترین زندانیان سیاسی بود.
معلم از سازمان دهندگان اصلی اعتصاب غذای اول زندانیان سیاسی زندان اوین در دهه
شصت بود. او سمبل مقاومت، ایثار و وفاداری به آرمان طبقه کارگر ایران است. ارتجاع
کارگر ستیز در سال 1367 در جریان کشتار دستجمعی زندانیان سیاسی ـ فاجعه ملی ـ این
راد مرد پولادین را اعدام کرد. نام هدایت معلم به عنوان یکی از رهبران بزرگ طبقه
کارگر و جنبش کارگری ـ سندیکایی ایران در تاریخ میهن ما حک شده است. راه و یاد او
جاودانه است!