حکمِ زندان و شلاق برای کارگران پتروشیمی رازی نقضِ خشنِ حقوقِ سندیکایی است
پتروشیمی رازی ماهشهر حدود سه هزار کارگر و کارمند دارد؛
که مطابقِ گزارشِ ایلنا، یک هزار و 850 نفر از کارگران پیمانی هستند. با وصفِ
داشتن شرایط تقریباً یکسان، کارگرانِ پیمانی «چندین برایر کمتر» از کارمندانِ رسمی
حقوق می‌گیرند. مشکلاتِ کارگرانِ پتروشیمی از سال 87 آغاز شد؛ یعنی زمانی که «85
درصد سهام پتروشیمی رازی به بخش خصوصی (یک شرکت از کشور ترکیه) واگذار شد». روزِ
18 دی 92، در اعتراض به معوقاتِ حقوقی و تبعیضِ حقوقی بین خود و کارمندانِ رسمی، حدود
1000 کارگر پیمانی پتروشیمی برگزاری چندین تجمع اعتراضی را آغاز کردند. متعاقبِ
توافقِ نمایندگانِ کارگران «با هیات مدیره و مقام‌های دولتی و امنیتی»، کارگران به
تجمعاتِ خود پایان دادند. بعد از آنکه وعده‌های مدیرعامل در موعد مقرر عملی نشد،
روزِ 18 بهمن 92، حدودِ 1000 کارگرِ پتروشیمی رازی دوباره تجمع اعتراضی برپا
کردند. متعاقبِ شکایتِ کارفرما از کارگران به اتهامِ «اخلال در نظم، توهین و
تهدید»، 8 کارگر پتروشیمی رازی به دادسرای عمومی انقلابِ ماهشهر احضار شدند. روز
24 شهریور، شعبه 103 دادگاه عمومی (جزایی) بندر ماهشهر، 4 کارگرِ پتروشیمی رازی
را، کارگرانی که در سالِ 92 «به عنوان نماینده کارگران در مذاکرات با کارفرما شرکت
می‌کردند»، به شش ماه حبس و پنجاه ضربه شلاق محکوم کرد. کمیته روابط سندیکایی ایران، حکم ظالمانه قوه قضائیه
جمهوری اسلامی علیه کارگران پتروشیمی رازی را، نقض آشکارِ حقوقِ سندیکایی و مقاوله‌نامه‌های
معتبرِ بین‌المللی می‌داند؛ و شدیداً آن‌را محکوم می‌کند.
کمیته روابط سندیکایی ایران
