گزارش دریافتی؛

مخالفت سندیکاهای کارگری با افزایش ساعت کار روزانه

در اواخر ماه آوریل ۲۰۱۴ ، ۱۹ سازمان چپگرا در اتریش تصمیم گرفتند با یک کارزار مشترک و سازماندهی شده ، همراه با تهیه طومار‌های اعتراضی بر علیه افزایش ساعت کار از ۸ به ۱۲ ساعت کار در روز ، اعتراض خود را به دولت و اتحادیه سراسری کارگری و کارمندی دولتی ( آربایتر کاممر ) نشان دهند .

در اولین اقدام از این کارزار ، ۱۷۰۰ نفر از زحمت کشان با امضا خود مهر تائید و حمایت را از این اعتراضات ، بر علیه سیاست‌های افزایش ساعت کار اعلام نمودند که بلافاصله اولین طومار با ۱۰۰۰ امضا به اتحادیه سراسری کارگری و کارمندی ارسال گردید و قرار شد در ادامه این کارزار ، طومار‌های دیگری نیز به اتحادیه‌ها و سندیکا‌ها سراسری اتریش تحویل داده شود .

میکائیل هایندل ، کارگر حروف چینی‌ که یکی‌  از فعالین این کارزار و از اعضا سندیکای چپ ( گ ل ب ) محسوب می‌‌شود ، می‌‌گوید:" هدف از این کارزار کاملا روشن و واضح است ، افزایش ساعت کار به هر شکل ممکن نمی تواند مسلما راه حل مناسبی برای معضل عظیم بیکاری باشد ،معضلی که از آغاز و تا پایان جنگ جهانی دوم بی‌ سابقه بوده است ،و ما درست در همین شرایط و بر خلاف افزایش ساعت کار ، خواستار کاهش ساعت کار در هفته هستیم و می‌‌دانیم که این سیاست ، اقدامی است عملی‌ و قابل اجرا "

میکائیل هایندل در مخالفت با مواضع اتحادیه سراسری که دائماً تکرار میکنند ؛ موضوع مربوط به یک بسته جامعه و کاملتری است و افزایش ساعت کار می‌‌تواند فرصت مناسبی برای دست یافتن به ۶ هفته مرخصی در سال باشد و همچنین با این روش می‌‌توانیم بعضی‌ از موانع موجود در قرار داد‌های کار را بر طرف کنیم ، میگوید :" توافق به اصطلاح دو جانبه با نمایندگان کار فرما‌ها ، حتی بر سر کوچک‌ترین خواست‌های زحمتکشان ، به این اسانی‌ انجام نخواهد گرفت و کار فرما‌ها نیز به راحتی‌ دست از منافع‌شان بر نخواهند داشت.

او همچنین این ادعای شرکت‌های بیمه‌ را که معتقدند ( این شرکت‌ها هر ماه سهم بازنشستگی زحمتکشان را از کار فرما‌ها دریافت میکنند تا در زمان بازنشستگی و با اندک بهره به آنان باز گردنند ) این تفاهم دو جانبه بیشتر به سود زحمتکشان تمام خواهد شد را قاطعانه ردّ می‌‌کند و میگوید : " این ادعا ، ادعای است بی‌ پایه و اساس و با واقعیت‌ها همخوانی ندارند ، سالهاست که نمایندگان کارگران و کارمندان را تحت فشار  گذشته اند تا آنها به امضا قرار داد‌های فردی تن‌ در دهند و قوانینی را که به سود  کار فرما‌ها و بیمه‌‌ها تنظیم می‌‌شود را امضا کنند .ما به خوبی‌ می‌‌دانیم که این اقدام‌ها به ضرر زحمتکشان تمام خواهد شد و کافی‌ است که به عدم تناسب دستمزد‌ها با افزایش هزینه زندگی‌ زحمتکشان در این سال‌های اخیر توجه کنیم تا به بی‌ عملی‌ و انفعال بعضی‌ از این اتحادیه‌ها و سندیکا‌ها در این رابطه پی‌ ببریم .به همین منظور و با ایجاد این کارزار ، خواستار تحق بخشیدن به این خواسته‌ها هستیم

-نه‌ به ۱۲ ساعت کار در روز

-نه‌ به هر گونه افزایش ساعت کار

-ما در مقابل ، خواستار کاهش ساعت کار هستیم

- ما با هر گونه سازش و زد و بند یا به اصطلاح تفاهم دو جانبه که منافع زحمتکشان را به خطر خواهد انداخت، مخالفیم

- ما برای دست یافتن به کاهش ساعت کار و افزایش مرخصی سالیانه به ۶ هفته مبارزه خواهیم کرد

- ما به عنوان یک جایگزین مناسب ، یک سندیکای واقعی‌ که در جهت دفاع از منافع زحمتکشان و در مقابل اتحادیه سراسری دولتی که بیشتر منافع کار فرما‌ها را در نظر دارند ، مبارزه خواهیم کرد

- ما سندیکا‌های چپ ، با این هجوم از پیش طراحی شده به منافع زحمتکشان ، از طریق اعتراضات سازماندهی شده مانند تظاهرات ، اعتصابات به مقابله جدی خواهیم پرداخت

پایان

به نقل از سایت گ ل ب